امروز وسایل ارتباط جمعی (رادیو، تلویزیون و اینترنت) از مهم ترین لوازم زندگی ما شده اند و بدون هیچ مانع و محدودیتی مرزهای جغرافیایی را در می نوردند و از مهم ترین راههای کسب آگاهی و اطلاعات و از فراگیرترین، عمومی ترین و توانمندترین منابع معرفتی بشر به شمار می روند. این ابزارهای تبلیغی که با رشد فزاینده ای در حال تعدد و تکثرند، برآن اند که با تهیه و پخش برنامه های متنوع و جذاب و بهره گیری از غرائض، احساسات و حتی فطریات انسانی در رقابتی شکننده، عرصه را بر فرهنگهای رقیب، تنگ کنند و با در اختیار گرفتن افکار مخاطبان و تغییر نگرش در آنان رفتارشان رانیز کنترل نمایند. موضوع رسانه های نوین، عملکرد و آثار آنها را هر گونه که بررسی کنیم، بی شک موضوعی بسیار مهم است و ما باید به عنوان متولیان دین جامعه، موضع خود را روشن و حکم تعامل با آن را تبیین کنیم؛ زیرا از دو حالت خارج نیست: الف. این پدیده نو می تواند در خدمت تبلیغات دینی قرار گیرد و اسلام نیز نسبت به بهره گیری حداکثری از آن تأکید دارد. ب. این تکنولوژی که سحرگونه، افکار و رفتار مخاطبان خود را تحت تأثیر قرار می دهد، دستاورد دشمنان ماست که از نظر اسلام به ضرورت مقابله با آن خواهیم رسید. این مقاله، با مروری بر اقتضائات رسانه های نوین، ضرورت تعامل حداکثری با آنها و لزوم تعلیم و تعلم و فنون بهره گیری از آنها را برای تبلیغ دین و رسالت حوزه علمیه را در بهره گیری حداکثری از ظرفیتهای این ابزارهای مدرن تبلیغی یادآوری می کند.
درباره
تبليغ دين ,
شن